Οι καταλήψεις είναι λουλούδια – Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Φιλολάου 99

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ
στις ζωές των αγωνιζόμενων
και των εκμεταλλευόμενων

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΑΓΚΑΘΙΑ
στον κόσμο της εξουσίας

ΘΑ ΜΑΤΩΣΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΤΙΣ ΠΑΡΟΥΝ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ
ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΦΙΛΟΛΑΟΥ 99

Πορεία αλληλεγγύης στην κατάληψη Φιλολάου 99 25/9/2020 στις 19:00 στο Άλσος Παγκρατίου

Το κείμενο στη μορφή που μοιράστηκε τον Αύγουστο του 2019 στη γειτονιά εδώ.

Πριν από περίπου έναν χρόνο, ο τυχοδιώκτης Βασίλης Παναγιωταράς ξεκίνησε να διεκδικεί την ιδιοκτησία του κτηρίου της Φιλολάου 99 στο Παγκράτι, το οποίο είναι κατειλημμένο από το Σεπτέμβρη του 2016. Ο φερόμενος ως ιδιοκτήτης, μαζί με το δικηγόρο του Χαράλαμπο Μιχάλη, επικαλούμενοι έγγραφα αμφιβόλου αξιοπιστίας, επιδιώκουν να παρουσιάσουν το κτήριο ως κληρονομιά του πρώτου. Δεν είναι οι πρώτοι (φανταζόμαστε ούτε και οι τελευταίοι) κομπιναδόροι που προσπαθούν λίγο πριν κλείσει το κτηματολόγιο, να αρπάξουν ό,τι προλαβαίνουν. Πριν εξηγήσουμε ακριβώς γιατί οι καταλήψεις είναι τόσο σημαντικές για εμάς, είναι απαραίτητο να δούμε πώς η στοχοποίηση της συγκεκριμένης κατάληψης σχετίζεται με όσα ζούμε καθημερινά στις γειτονιές μας στα ανατολικά.

Δεν έπεσε σαν βόμβα αλλά δεν το ξέραμε και από χθες

Ξέραμε ότι οι συνθήκες εργασίας τις καλοκαιρινές σεζόν στα νησιά είναι άθλιες και η ζωή αβίωτη για τους εργαζομένους, μάλλον όμως δεν περιμέναμε να το ζήσουμε και στις γειτονιές μας. Οι γειτονιές μας γίνονται όλο και πιο τουριστικές. Ακόμα και γειτονιές σαν το Παγκράτι, πρέπει να προσαρμοστούν στις ανάγκες του τουρισμού, πράγμα που σημαίνει πως κάθε σημείο της πόλης πρέπει να γίνει εμπορεύσιμο. Τα πάρκα, οι πλατείες και οι δημόσιοι χώροι δίνουν σιγά-σιγά τη θέση τους στα τραπεζοκαθίσματα και στα μαγαζάκια για όλα τα γούστα, εντείνοντας μία συνθήκη όπου μπορεί κανείς να υπάρχει μόνο όταν καταναλώνει. Οι επιταγές των ισχυρών έρχονται να διογκώσουν και να κάνουν καθεστώς την αντίληψη πως οι πιο σπουδαίες αξίες είναι η ιδιοκτησία, το κέρδος και ο ανταγωνισμός, άρα όποιος δεν χωράει σ’ αυτόν τον κόσμο θα διώχνεται και θα διώκεται αν αντισταθεί. Σε πολλές περιπτώσεις αυτή η «ανάγκη» για «αναβάθμιση και ανάπτυξη» δίνουν το πράσινο φως στην καταστολή των πιο αδύναμων. Αυτόν το ρόλο αναλαμβάνουν πλάι στο κράτος οι ρατσιστές ελληναράδες που στοχοποιούν τους ξένους με μοναδικό κριτήριο την ταξική θέση, δηλαδή αγριοκοιτάζουν τους μετανάστες που σκοτώνονται στη δουλειά στις λάντζες και στις σκατοδουλειές, ενώ γλυκοκοιτάζουν τους τουρίστες που έρχονται και ακουμπάνε τα φράγκα.

AirBNB να είναι οι ώρες τους

Πέρα από τους καταστηματάρχες που πλουτίζουν με την αύξηση της κατανάλωσης (πάντα στην πλάτη των ξεζουμισμένων εργαζομένων), η τουριστικοποίηση αποτελεί ευκαιρία και για πολλούς μικρούς και μεγάλους ιδιοκτήτες διαμερισμάτων. Όλοι αυτοί οι τουρίστες αποτελούν μια δεξαμενή ενοικιαστών με μεγάλο εισόδημα και έτσι, μέσω της πλατφόρμας του airbnb, οι ιδιοκτήτες μπορούν εύκολα να βρουν κάποιον που να μπορεί να πληρώνει 50€ τη βραδιά για ένα διαμέρισμα. Οι συνέπειες για όλους εμάς που νοικιάζουμε ή ψάχνουμε σπίτι είναι γνωστές: τα ενοίκια έχουν εκτιναχτεί τα τελευταία χρόνια σε όλες τις περιοχές που βρίσκονται κοντά στο κέντρο της πόλης, στους περισσότερους που νοικιάζουμε οι ιδιοκτήτες μας λένε πως πρέπει να πληρώνουμε παραπάνω, αρκετοί έχουν διωχθεί από τα σπίτια τους για να τα βάλει ο ιδιοκτήτης στο airbnb, ενώ καθημερινά στις συζητήσεις με τους συναδέλφους, με τους γείτονες και τους φίλους μας, μας καίει η ερώτηση «πού θα βρούμε σπίτι;» ή «τι σκατά θα γίνει πια με το airbnb;».

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ;

O τουρισμός δεν ευνοεί τους πάντες!

Μέρα με τη μέρα καταλαβαίνουμε όλο και περισσότερο πως ο τουρισμός, η «βαριά βιομηχανία της χώρας που συντηρεί την ελληνική οικονομία» και όλη η ανάπτυξη που τον συνοδεύει ευνοούν μόνο λ

ίγους. Ευνοεί τους ξενοδόχους, τα αφεντικά στην εστίαση, τους ιδιοκτήτες ακινήτων, τους μεσίτες. Για τους υπόλοιπους σημαίνει ξεχειλωμένα ωράρια χωρίς ρεπό, πανάκριβα σπίτια και γενικότερη αύξηση του κόστους της επιβίωσής μας. Φυσικά αυτή η ανάπτυξη πάει χέρι χέρι με μία αφήγηση που λέει πως πρέπει να βάλουμε όλοι πλάτη για την ανάταση της ελληνικής οικονομίας. Πρέπει, δηλαδή, όλοι να δεχόμαστε την εκμετάλλευση σαν μια αναπόφευκτη φυσική κανονικότητα και να βάζουμε μπροστά το εθνικό συμφέρον. Αυτό που καταλαβαίνουμε μέσα από την ασφυκτική πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά (και) στις γειτονιές μας είναι πως η οικονομική ανάπτυξη και τα εθνικά συμφέροντα, δεν είναι τα δικά μας συμφέροντα.

ΟΙ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟ ΤΑ ΤΟΥΒΛΑ.
ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΧΩΡΟΙ ΠΟΥ ΑΓΩΝΙΖΟΜΑΣΤΕ
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΙΟ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ.

Μέσα σε αυτό το κλίμα γενικότερης εμπορευματοποίησης, οι καταλήψεις αμφισβητούν έμπρακτα την ιδιοκτησία και το κέρδος. Λειτουργώντας ισότιμα και αντιεμπορευματικά, αποτελούν απελευθερωμένους χώρους στις γειτονιές μας και μέρη συνάντησης, οργάνωσης και αντίστασης, μιας και μέσα σε αυτούς τους χώρους εδαφικοποιούμε τους αγώνες μας ενάντια στην εξουσία. Ταυτόχρονα, συναντιόμαστε και χτίζουμε σχέσεις εμπιστοσύνης και δομές αλληλεγγύης χωρίς τη διαμεσολάβηση και τον έλεγχο του κράτους, δημιουργώντας στην πράξη έναν άλλο κόσμο, ο οποίος έρχεται σε σύγκρουση τον κόσμο της εκμετάλλευσης και της αλλοτρίωσης. Αυτός είναι και ο λόγος που οι καταλήψεις βρίσκονται πάντα στο στόχαστρο του κράτους ανεξαρτήτως κυβέρνησης.

Στις ανατολικές συνοικίες της Αθήνας, μέσα από τις καταλήψεις έχουν αναδειχτεί πολλές πτυχές του κοινωνικού ταξικού πολέμου που βιώνουμε καθημερινά. Οι χώροι αυτοί αποτελούν εδώ και χρόνια εφαλτήρια για αγώνες ενάντια στα εργασιακά κάτεργα (jumbo, κλινική Euromedica, Φρουτοπλανήτες κλπ), ενάντια στην υποτίμηση των ζωών μας, όπως οι αγώνες για ελεύθερες συγκοινωνίες, για ελεύθερη πρόσβαση σε ρεύμα και σε νερό. Αποτελούν σημεία αναφοράς στον αγώνα ενάντια στο ρατσισμό, το φασισμό και το διάχυτο σεξισμό στις γειτονιές μας, ενάντια στην αστυνομική τρομοκρατία.

Η κατάληψη της Φιλολάου 99 αποτελεί έναν τέτοιο χώρο. Οι καταληψίες μετέτρεψαν ένα κτήριο ερείπιο σε ένα ζωντανό κοινωνικό και πολιτικό χώρο που αποτελεί σημείο αναφοράς για τους αγωνιζόμενους και τους καταπιεσμένους της γειτονιάς. Τα τρία χρόνια λειτουργίας της κατάληψης έχουν στεγαστεί σε αυτήν πάμπολλες συνελεύσεις, πρωτοβουλίες αγώνα, συλλογικές αυτομορφώσεις, προβολές και εκδηλώσεις πολιτικού χαρακτήρα. Για εμάς, ως αναρχικές/οι αλλά και ως κομμάτι των ανατολικών συνοικιών, η αξία της κατάληψης για τη γειτονιά και τον κόσμο του αγώνα είναι ανεκτίμητη και δε χωράει στη ζυγαριά με τα κέρδη που προσπαθεί να αποκομίσει ο κάθε κομπιναδόρος μικρός ή μεγάλος ιδιοκτήτης, ούτε φυσικά μας αφορούν τα σχέδια του κράτους και του κεφαλαίου για «ανάπλαση» και «ανάπτυξη» των γειτονιών μας. Η κατάληψη της Φιλολάου 99 θα παραμείνει ένα κέντρο αγώνα και συνάντησης, ένας ακόμα θύλακας αντίστασης μέσα στην πόλη.

ΝΑ ΑΓΩΝΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΖΙΚΑ ΕΝΑΝΤΙΑ
ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΕΝΟΙΚΙΩΝ, ΣΤΙΣ ΕΞΩΣΕΙΣ,
ΣΤΙΣ ΕΚΚΕΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗ ΦΙΛΟΛΑΟΥ 99

υπόγειος ιλισός

Αναρχική Κοινότητα Αγώνα
στα Ανατολικά της Αθήνας

Σεπτέμβριος 2020