ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ “ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ;” – 29/01/2020
(Περισσότερα σε αυτό το κείμενο)
(Το βίντεο για την εκδήλωση εδώ)
Δε βλέπουμε ούτε τανκς, ούτε στρατό, ούτε αεροπλάνα να βομβαρδίζουν τις γειτονιές μας. Ακόμα τουλάχιστον. Γιατί στις γειτονικές χώρες ο πόλεμος είναι μια πραγματικότητα που την πληρώνουν οι φτωχότεροι και όσοι ξεριζώνονται και μεταναστεύουν. Και στις υπόλοιπες χώρες τα τύμπανα του πολέμου βαρούν πλέον καθημερινά. Αντιμετωπίζουμε, έτσι κι αλλιώς, στην καθημερινότητά μας έναν άλλον πόλεμο. Τον πόλεμο των κάθε φορά κυρίαρχων απέναντι στους υποτελείς, των πλούσιων απέναντι στους φτωχούς.
Το ελληνικό κράτος με την κάθε κυβέρνησή του φυλακίζει στα κέντρα κράτησης και τα αστυνομικά τμήματα όσους φτωχούς ξένους δεν έχουν χαρτιά . Στους πλούσιους ξένους δίνει χαρτιά (golden visa) για να αγοράζει ακίνητα και να κάνει επενδύσεις. Επενδύσεις που αυξάνουν τα νοίκια και κάνουν την καθημερινή ζωή ακόμα πιο δύσκολη. Επενδύσεις εξορύξεων στη μισή χώρα και βιομηχανικών ΑΠΕ σε κάθε βουνό που λεηλατούν κάθε σπιθαμή γης και θάλασσας. Καταργώντας κάθε έννοια συλλογικής σύμβασης, ιδιωτικοποιώντας την ασφάλιση, το νερό και ότι άλλο μπορεί να πουληθεί και να παράξει κέρδος. Χιλιάδες τα εργατικά ατυχήματα και δεκάδες νεκροί εργάτες κάθε χρόνο στο βωμό αυτού του κέδρους. Καταργείται το άσυλο για να διαχωριστεί κι άλλο το πανεπιστήμιο και η γνώση που παράγεται εκεί από τις κοινωνικές ανάγκες και να γίνει ακόμα ένας αποστειρωμένος χώρος όπου θα «απαγορεύεται η είσοδος στους μη έχοντες εργασία» όπως σε κάθε ιδιωτική εταιρεία. Η μετακίνηση στα ΜΜΜ γίνεται όλο και πιο πολύ ένας καθημερινός αγώνας ενάντια σε μπάτσους κι ελεγκτές. Η κατοχή στα Εξάρχεια στοχεύει στην εξόντωση όσων αντιστέκονται σε όλα τα παραπάνω, στοχεύει στην ίδια μας τη δυνατότητα για ζωή κι ελευθερία. Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός οπλίζουν το χέρι σε κάθε δολοφόνο, νομιμοποιούν τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την πειθαρχία και τα «μαύρα» στις δουλειές. Ο σεξισμός νομιμοποιεί τις γυναικοκτονίες, τους βιασμούς και κάθε άντρα που θεωρεί πως οι γυναίκες υπάρχουν για να ικανοποιούν τις ορέξεις του .
Όλα αυτά δεν αποτελούν καινούργια συγκυρία με την νέα κυβέρνηση. Είναι ένας πόλεμος που τον υπηρετεί με συνέπεια τόσο η Αριστερά όσο και η Δεξιά. Η καθεμιά με το δικό της ξεχωριστό τρόπο. Η Δεξιά ήρθε να επιταχύνει και να εντείνει τον πόλεμο αυτό σαν συνεχιστής του κράτους. Στο δρόμο της κοινωνικής συναίνεσης και της απογοήτευσης που έστρωσε η Αριστερά.
Τα μέτωπα είναι πολλά και η αποσπασματικότητα από τη μεριά μας δε βοηθάει στο να στηθεί ένα συνολικό ανάχωμα. Η επίθεση στις καταλήψεις και τους αναρχικούς είναι μέρος αυτού του κοινωνικού πολέμου, μια επίθεση σε ένα συνειδητά οργανωμένο ενάντια στο κράτος τμήμα της κοινωνίας. Σε αυτή την εκδήλωση θα θέλαμε να γίνει ορατό το σύνολο αυτής της επίθεσης και των σχέσεων εξουσίας όπως αυτές βιώνονται από τους αγωνιζόμενους ανθρώπους στην καθημερινότητά μας. Γι’ αυτό το λόγο προσκαλούμε διάφορες συλλογικότητες και άτομα για να μοιραστούν την αγωνιστική τους εμπειρία δημόσια.
Σκοπός της εκδήλωσης είναι (Α) να παρουσιαστεί ο ενιαίος χαρακτήρας του κοινωνικού πολέμου εναντίον μας μέσα από τη μερική σκοπιά της κάθε συλλογικότητας/ατόμου και της δραστηριοποίησης/εμπειρίας της και (Β) να διερευνηθεί το ερώτημα για το πώς η κάθε μάχη μπορεί να προχωρήσει σε μια προοπτική κοινής στρατηγικής/στόχευσης και όχι αποσπασματικότητας και απομόνωσης. Στη βάση αυτού του σκοπού καλούμε τις συλλογικότητες και άτομα να τοποθετηθούν και να αναπτύξουμε έναν ουσιαστικό διάλογο.
Εκδήλωση-Συζήτηση:
«ΒΛΕΠΕΙΣ ΚΑΝΕΝΑΝ
ΠΟΛΕΜΟ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΜΑΣ;»
Τετάρτη, 29/01/2020, 18:30,
Τμήμα ΜΙΘΕ, Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου
Πρόσβαση: 220, 221 (5η Ιλισίων), 250
Υπόγειος Ιλισός
Αναρχική Κοινότητα Αγώνα
στα Ανατολικά της Αθήνας
